Aloes dobry krem na kłopoty skórne

Żel z aloesu jest gęstą, przezroczystą substancją, uzyskiwaną z miąższu liścia aloesu. Żel ten jest świetnym środkiem mającym zastosowanie w gojeniu. Badania naukowe dowodzą, że aloesowy żel oraz preparaty zawierające go, pomagają w leczeniu różnego rodzaju owrzodzeń skóry oraz oparzeń i odmrożeń Ostatnie badania dowiodły, że krem zawierający żel z aloesu pomaga w przywróceniu krążenia w skórze po odmrożeniach. Co więcej - stosowanie aloesu przyspiesza proces gojenia się ran u pacjentów, którzy poddali się zabiegowi ścierania naskórka (dermabrazja). Żel z aloesu jest opisywany w literaturze jako środek oczyszczający, antyseptyczny, przeciwświądowy, przeciwgorączkowy, odżywczy, nawilżający, rozszerzający naczynia krwionośne, oraz posiadający właściwości przeciwzapalne i promujące rozrost komórkowy. Świetnie radzi sobie z oparzeniami, problemami skórnymi, a nawet może być stosowany na bóle głowy.

Miąższ z aloesu zawiera ponad 140 biologicznie czynnych składników, między innymi:

Substancje mineralne – wapń, magnez, fosfor, sód, cynk, żelazo, mangan, potas, chrom, miedź, german, selen

Witaminy – wszystkie z grupy B (w tym również B12, co jest absolutnym ewenementem w świecie roślin), witamina C, E, beta-karoten, kwas foliowy.

Aminokwasy – dziewięć z dziesięciu tzw. podstawowych aminokwasów dietetycznych: alanina, cystyna, kwas glutaminowy, prolina, hydroksyprolina, seryna, tyrozyna.

Nienasycone kwasy tłuszczowe – kwasy linolowy, linolenowy, myristilowy, kaprylowy, palmitynowy, stearynowy.

Substancje działające przeciwbólowo – lupeol (naturalny kwas salicylowy), mleczan magnezowy, izobarbaloina (wykazuje cechy silnego, naturalnego antybiotyku)

Substancje o działaniu przeciwzapalnym – bradykinaza, betasitosterol, kampesterol, kwas salicylowy.

Substancje o działaniu przeciwbakteryjnym – kwas cynamonowy, kwas salicylowy, kwas chryzofanowy, aloemodyna.

Pochodne antrachinonowe – aloemodyna (posiada właściwości bakteriobójcze), barbaloina, izobarbaloina (ma silne właściwości przeciwbólowe), antracen, antranol, kwas aloetynowy, estry kwasu cynamonowego (właściwości antyseptyczne i bakteriobójcze), kwas chryzopranowy (pełni funkcję grzybobójczą przede wszystkim w jelitach) i rezistannol

Enzymy – amylaza, bradykinaza, karboksypeptydaza, katalaza, celluoza, lipaza, proteaza, saponina, peroksydaza, alliaza, zasadowa fosfataza, fosfataza, fosfokinaza.

Ligniny – substancje, których podstawowym składnikiem jest celuloza. Wielu badaczy wiąże ich obecność w miąższu aloesowym ze znakomitymi zdolnościami penetracyjnymi aloesu w głąb ludzkiej skóry.

Saponiny – związki z grupy glikozydów, których miąższ aloesowy zawiera około 3%. Mają działanie odkażające.

Cukry – monosacharydy: glukoza, fruktoza, mannoza; polisacharydy: acemannan, polimannozy, glukomannozy; acetylowane pochodne cukru: acetylomannozy oraz niezwykle liczna grupa tak zwanych mukopolosacharydow

Z wyjątkiem osób uczulonych na aloes, stosowanie żelu miejscowo jest absolutnie nieszkodliwe. W przypadku poważnych oparzeń, pomoc lekarska jest niezbędna. Żel z aloesu nie powinien być stosowany w przypadkach groźnych rozległych poparzeń.